Sibe (Josip) Miličić (Brusje, Hvar 1866 - Bari, Italija, 1944) je bio srpski književnik i kritičar. Studirao je romanistiku i slavistiku na univerzitetima u Beču, Firenci, Rimu i Parizu. Po izbijanju Prvog svetskog rata dobrovoljno je pristupio srpskoj vojsci. Priključio se grupi srpskih pisaca okupljenih oko Zabavnika, na Krfu (1917 — 1918), zajedno sa Vladimirom Čerinom i Tinom Ujevićem.
Miličić je autor manifesta književnog pokreta kosmizam pod naslovom Jedan izvod koji bi mogao da bude program (1920). Pored toga, pisao je pesme, pripovetke i romane. Svoje radove objavljivao je često i u velikom broju listova i časopisa, kao što su: Pijemont, Srpski književni glasnik, Delo, Politika, Zabavnik, Jugoslavija, Književne novosti, Dan, Misao, Republika, Budućnost, Tribuna, Kritika, Epoha, Revi, Savremenik, Novo doba, Vijenac, Almanah Branka Radičevića,, Vreme, Pravda, Život i rad, Volja, Reč i slika i mnogim drugim.
Objavio je sledeće zbirke pesama: Pjesme (Beč, 1906) , 10 pjesama o don Juanu (Beč, 1912), Treća knjiga pjesama (1914), Knjiga radosti (1920), Knjiga večnosti (1922), Moje selo Brusje (1936), Deset partizanskih pjesama (Bari, 1944).
